Det er rart med det. Hahahahaha.
Korleis ein merkjer at alt legg seg til rette. Det må vera den rette vegen må eg berre seia. Det er den rette vegen. Det veit eg. Ofta kjenner eg meg ganske velsinga.
Kanskje har eg sagt det før, men likevel seier eg det att: "Dersom eit problem kan løysast, kvifor vera bekymra? Og viss eit problem ikkje kan løysast, kva hjelp er det då i å bekymra seg?"
Samtidig lurar eg på kvifor ikkje eg kan hosta når Morten Abel...
Ein gong snakka eg med ein om det. At det alltid ordna seg. Han hadde det på ganske same måten. Me er ganske like me to. Når noko ser håplaust ut har eg alltid eit håp att. Uansett. Slik er det berre. Det er ei velsigning eg ikkje h vilja ha vore for uten.
Det er rart korleis det ordnar seg. Det er berre til å le med livet.
For hugs det ordnar seg alltid til slutt. Får me håpa.
Hugs også at demokratiet er det desidert beste styresettet. Hugs det.
6 kommentarer:
Tommel opp for demokrati.
Det ordnar seg alltid for snille jenter og snille gutar
Men ikkje alltid den vegen det var ønskt.
Egne �nskjer vert sekund�re i m�te med det prim�re behovet i � f�lgja Gud sine planar for mitt liv. D� vert Gud sine planar med eitt mine �nskjer. Sj�lv om dei eigentleg alltid har vore det. Eg har berre ikkje alltid lagt merke til dei. Planane alts�.
plan - planen - planar - planane
planleggja - planlegg - planla - planlagd
du e digg
Legg inn en kommentar