Bob Dylan

Frustrasjon?

Hei min gode!

Det er rart med det, er det ikkje? For et system vi lever i.
Av og til, spesielt no, føler eg meg ganske råtten. Skulle så gjerne ønske vi kunne gjer berre litt meir, berre litt til. Eller store ting. Skulle ønske vi kunne utrette store ting, ha store drømmer. Skulle ønske eg hadde turt å stå i et demonstrasjonstog, eller i det heile tatt hatt nokke å kjempa for i eit demonstrasjonstog.
Skulle ønske eg ikkje kjente sånn på maktesløysa. For en ekkel følelse det er at folk sitter foran TV-en kver einaste ettermiddag og fyller seg sjølv og sine topper med kvalmende verdier om at alt egentlig er greit. Verdier som går på tvers av alt de lever og står for. Det er jo det vi gjer folkens. Vi blir kvalt sakte men sikkert av denne verden. Skulle så gjerne ønske at eg kunne skjønne alvoret i tilværelsen. Ka som faktisk i viktig i verden. Ka svarte e det som feiler oss? Sitter å ser på Home and Away når barn sulter i Etiopia? Eller koffor svarte kjemper vi ikkje for et bedre tilbud til de 70.000 tenåringene som står i kø for å få behandling for en psykisk lidelse? 70.000! Koffor svarte bare står vi og ser på! Korleis klarer vi det. Eg skulle bare ønske vi klarte så mye mer, klarte å sjå ka liv som faktisk er meint for oss. Liv der vi kjemper som gale for å redde så mange som mulig ikkje bare fra en jordisk elendighet, men og fra en evighet i fortapelse. Korleis kan vi bare stå og sjå på? Eg skjønner det ikkje. Koffor gjer vi ikkje bare litt til. Koffor klarer vi ikkje bare litt til. Gidd ikkje, ork ikkje, kan ikkje, vill ikkje. For svarte heller.
Etter krigen samla kristenfolket inn nærmere 500.000 underskrifter til kampsakene sine. For et par år siden ble underskrifter fra aksjonen Nok er Nok overlevert til Stoltenberg. Skarve 40.000 underskrifter klarte vi å mobilisere. Kor e viljen? Har vi ikkje meir enn det? Har vi sovna? Har vi blitt lunkne?
Koffor svarte engasjerere vi oss ikkje? Koffor trur vi det går ann å kjøpe oss fri?
Koffor har 50 stk ingen problem med å betale 360,- for et forbaska standupshow? Koffor selger vi ikkje alt vi eier og starter livene våre heilt på scratch. Tenk så greit det hadde vært å måtte bare stole på at Gud sørga for oss. Rommet mitt e så fylt av ting. Eg vil bare hive de ut. Eg må ut, trekke frisk luft. Ka kan vi gjer for å bli huska som den generasjonen som brydde seg? Klarer vi å mobilisere 500.000 underskrifter? Den gangen var det bare vel 2 millioner inbyggere. Koffor e vi ikkje tøffere? Koffor tør vi ikkje sei imot de som kjører verden på dunken? Vi må kjempe! Vi må ikkje gi opp. Vi må ikkje la fienden vinne! Det værste e likevel at eg e en del av det heile. Koffor e det ingen som går foran? Koffor snakker vi bare om å bygge ut flere veier? Koffor går det ikkje kjappere i svingene? Koffor har vi ikkje modige politikere som tørr å gjennomføre det som ingen liker, men som alle vet at e det beste. Kanskje trenger vi en stat som er litt tøffere og ikkje bare lar oss gå med fastsifta sofaputer under armene. Koffor svarte gjer vi ingenting?

www.gronnboks.no
Eg vil ut og skrike, og grine og hyle til alt sinne og maktesløsheten har lagt seg og eg kan sove. Korleis klarer vi egentlig å sove?