Hugsar du historia om korleis ørna
lærer ungane å fly ved å riva reiret i frå kvarandre for så å
til slutt hiva ørnungen utfor kanten av stupet for å læra han å
fly?
For så høyt elsket...
5. Mosebok 32, 11 gir ei god skildring
av korleis det heile føregår:
som
får ungene til å fly fra redet
og
svever over dem,
slik
bredte han ut sine vinger,
tok
ham og bar ham på vingene.»
Akkurat
no susar eg mot bakken i ein fykande fart, og flaksar vilt med dei
vesle vengene eg har og er litt redd. Mest av alt er eg likevel trygg
på at eg ikkje kjem til å treffa bakken, for eg veit at over meg
svevar han som skapte sjølve flyginga, og han vil ta meg og bera meg
på sine venger, men kanskje ikkje før i siste sekund. Og så vil han
sleppa meg utfor kanten på ny, heilt til eg har lært å fly.
Eg elskar å læra nye ting sjølv om ein vert trøytt av det.
Eg
gler meg til eg har lært meg å fly i dette landet.
Har
du lært deg å fly i ditt land?
Jesaja
40, 30-31:
«Gutter
blir trette og slitne,
unge
menn snubler og faller.
får
ny kraft,
de
løfter vingene som ørnen,
de
løper og blir ikke slitne,
de
går og blir ikke trette.»
For så høyt elsket...
2 kommentarer:
Veit du at eg husker den morgonsamlinga då du snakka om dette, som om det var i går.. Eg har tenkt på det du sa då så mange gongar. Hadde fleire gongar tenkt til å nevne det for deg, men kom aldri så langt. Derfor var det ekstra fint at eg bumpa borti det her. Du er god Andreas :-) Og får sagt så mykje bra. Håper at alt står bra til!
Maria Cecilie
:-)
Legg inn en kommentar