Vampyrane kjem(

No kjenner eg det noko på same måten som alle dei nettene eg satt oppe åleine i fjor å skreiv og snakka med menneske. Forskjellen er berre at menneska er borte. Dei held seg unna og unngår kontakt til ei viss grad. Det er litt synd på ein måte, men eg trur dei relasjonane som har vorte ordna opp i har kome styrka ut av det. Det er godt å veta! Minna kjem attende. Eg har blatt gjennom heile arkivet og sett på kva det eigentleg er eg har gjort på sidan då, den gongen i mars/april ein gong livet mitt byrja å forandre seg. Trur eg i alle fall då. Nei eg veit det eigentleg, og takk for det. Eg er så glad over at eg tok feil ang. akkurat det! No skal eg snart dyppa peparniter i kaffien og veta at det er dei lange nettene utan tanke på at morgondagen startar tidleg som er dei beste.) Ikkje